Twee jaar geleden werd stage ingevoerd in de opleiding, om zo de studenten meer voeling met het werkveld te bieden. Natuurlijk stond deze stage net tijdens de corona-crisis op de agenda. Daarnaast hadden de studenten ook nog een masterproef af te werken en volgden velen onder hen nog enkele vakken. Wij vroegen aan hen hoe ze de voorbije studie- en stageperiode hebben ervaren.

Hoe voelen jullie zich bij dit laatste ‘corona’-semester?

Rani: “Het is heel moeilijk om je vanop afstand in te leven in een organisatie waar je nog nooit bent geweest, gelukkig kwam veel begrip vanuit de stageplaats.” Kaatje: “Telewerken was niet eenvoudig, zeker in combinatie met een dochter thuis en mijn engagement voor vrijwilligerswerk bij de screeningsdienst op Defensie.” Marieke: “Door het thuiswerken werd een grote zelfstandigheid verwacht. Hoewel het even aanpassen was aan de digitale wereld, we hadden namelijk enorm veel schermtijd zowel voor school als voor sociale contacten, heb ik er ook de voordelen van ontdekt. Ik zal sneller eens naar Skype grijpen als oplossing.”

Hebben jullie de voorbij periode eerder negatief of eerder positief ervaren? 

Rani: “Ik had er met momenten best wel wat negatieve en gefrustreerde gevoelens bij, maar we moeten ook positief durven terugblikken.” Marieke: “Inderdaad, initieel werd het mentale aspect wat over het hoofd gezien en zaten we met heel wat vragen en bezorgdheden, maar uiteindelijk vond ik dat de faculteit toch veel goede beslissingen maakte.” Kaatje: “Er kwamen online boostersessies voor de lesinhoud wat zeker een hulp was. Ook kwam dan wat later de mogelijkheid voor individuele sessies, voor studenten die hier nood aan hadden, dit was wel een goede oplossing.”

De studenten gaven verder aan het contact met hun medestudenten te missen. Ze vinden het vooral jammer dat er geen perspectieven zijn om de medestudenten nog eens terug te zien.

Rani: “Ik kon het contact behouden met enkele medestudenten waar ik een groepswerk mee deed; maar met de ganse groep ging dit wat verloren. De facebookgroep van het masterjaar was wel een handig hulpmiddel. ”Marieke: “Het is jammer dat ons examen in drie verschillende lokalen zal doorgaan en we achteraf ook niet even kunnen blijven rondhangen. Wellicht zullen we geen echt fysiek contact meer hebben met onze studentengroep”. Kaatje: “Vooral voor de proclamatie in oktober – die voorlopig ook digitaal wordt gepland – hopen we nog op een oplossing. De boodschap die we kregen zorgde voor frustratie. Veel studenten ondertekenden hiervoor een petitie, we willen allemaal toch heel graag nog dat laatste moment van weerzien.”

Deed de crisis iets met jouw innerlijke gezondheidsbevorderaar? Waren er zaken die jullie zelf toepasten of gaven jullie tips aan anderen omtrent een gezondere levensstijl?

Rani: “Ik paste zelf technieken toe om rechtstaand te werken en probeerde een luisterend oor te bieden aan mijn broer.” Kaatje: “Bij mij was het mijn dochter die tips kreeg om te bewegen!” Marieke: “Ik probeerde oplossing te zoeken voor mijn vrienden die thuiswerkten, zodat ze regelmatig konden bewegen en het werk even durfden loslaten.”

Deze crisis toont eens te meer het belang van een goed preventiebeleid aan - Marieke Nyssen, masterstudent GVO

Hoe kijken jullie naar de toekomst?

Marieke: “Deze crisis toont eens te meer het belang van een goed preventiebeleid aan. Zo hadden campagnes gericht op correct handen wassen misschien wel nog een verschil kunnen maken indien ze al veel eerder bij het ontluiken van de crisis werden opgezet. Verder bracht deze crisis ook het belang van investeren in mentale weerbaarheid naar voor.” Rani: “In dat opzicht zie ik hier wel echt de meerwaarde van ons masterdiploma als gezondheidsbevorderaar, zo kunnen organisaties die met preventie bezig zijn evolueren naar evidence-based praktijken.” Kaatje: “Bij mijn werkgever (Defensie) is al veel aandacht voor preventie, ik hoop dit in de toekomst verder te kunnen uitbouwen aan de hand van mijn masterproef die ik dit jaar schreef.”

Hoe zien jullie het solliciteren?

Rani: “Ik vrees dat solliciteren misschien wat moeilijker zal verlopen zolang de corona-crisis aanwezig blijft. Wel hoop ik dat het nut en belang van preventie nu wat meer zal worden ingezien na deze crisis, wie weet levert dit extra werkaanbiedingen op.” Marieke: “Voorlopig werk ik nog als verpleegkundige, maar ik zou in de toekomst graag als junior expert ervaring opdoen bij een NGO in een ontwikkelingsland.” Kaatje: “Ik word tewerkgesteld bij de staf die in staat voor gezondheid en wellbeing bij militairen, Defensie.”

Vanuit het bestuur alumni GVO wensen wij alle promovendi van het academiejaar 2019-2020 erg veel succes en een boeiende loopbaan toe!